Cumartesi yapılan Beşiktaş Divan Kurulu toplantısında Tevfik Yamantürk’ün çıkışı camiaya bomba gibi düştü. Ne olmuştu, neler yaşanmıştı, bardağı taşıran son damla neydi? Yoksa Tevfik Yamantürk kürsüde söylediği gibi sabah yataktan kalktığında aklına geleni mi söylemişti.
Hazır mısınız? 72 kısım tekmili birden yaşananları anlatalım! (Haaaa bunlar tamamen kulis bilgileridir şimdiden hatırlatayım😊)
Bu öyle 3-5 günlük bir gerilimin sonucu değil. Ortada bir gerilim var ve bunun farklı kahramanları.
Önce bir teamülü anlatalım; Camiada iki isim var. Rahmi Koç ve Tevfik Yamantürk. Bu iki isim her ne şart altında olursa olsun maddi desteği kesmiyorlar. Reklam ya da sponsorluk sözleşmeleri sona erdiğinde başkanlar bu iki ismi ziyaret edip kahvesini içiyor. Buluşmada para konuşulmuyor bile. O iş profesyonellere bırakılıyor. Ama katkının kulüp adına tatmin edici olduğunu söylemek mümkün. Bu arada şunu söylemek lazım; Yamantürk’ün aile şirketi Güriş’in son tüketiciye yönelik faaliyeti yok. Yani reklam ve sponsorluk deyim yerindeyse gereksiz.
Geçen sene bu teamül bozulur. Kulübün bir profesyoneli formada Güriş’in yerine daha yüksek bir teklif olduğunu şort-konç vs istedikleri bir yerde yer alabileceklerini söyler. Tevfik Yamantürk bu yaklaşıma üzülür fakat belli etmez. Ki bu sırada kulübe 2-3 kez nakit sıkışıklığında destek olmuştur. Yaklaşımın tatsızlaşması sonrası bir kez isteği geri çevirir.
Aynı dönemlerde Ali Koç açıklaması nedeniyle Koç grubu dolayısıyla Rahmi Koç’la gerilim yaşanır. Sponsorluk iptali vs. gündeme gelir. Beşiktaş Koç grubunun bankasındaki 100 milyon tlnin üzerindeki mevduatı çekip başka bankaya yatırır.
Bu arada yönetimde başkan Ahmet Nur Çebi’nin TFF başkanlığına gitme senaryoları konuşulmaya başlanır. Çebi sonrası başkanlığı hedefleyenler Yamantürk-Çebi gerilimini kaşımaya başlar. TFF seçimleri geçer ama yönetim bir yıllıktır. Yani Çebi’nin gitmesi ihtimal dahilindedir. Başkanlık hevesi taşıyanlar için Divan Kurulu Başkanlığı seçimi “test” için kullanılmak istenir. Yamantürk’ün kaybetmesi için çalışma yapılır. Bu süreçte Beşiktaş yönetiminin Yalçın Karadeniz’i desteklediği yüksek sesle dillendirilir. Kongre salonuna bu hava hakimdir. Çebi sandıkların kapanmasına yakın saatte gelip oyunu kullanır ve Yamantürk’le samimi görüntü verir.
Seçimi ezici üstünlükle Yamantürk kazanır. Başkanlık hevesi taşıyanlar için bu sonuç hayal kırıklığıdır. Yamantürk bir anlamda Beşiktaş başkanlığı için bir anda en kuvvetli aday olmuştur artık. Ama Yamantürk yakın çevresine her zaman Çebi olduğu müddetçe aday olmayacağını başka birini desteklemeyeceğini ifade etmiştir. Beşiktaş Başkanı Çebi aynı şekilde kendisinden sonraki ismin Yamantürk olması gerektiğini ifade etmiştir.
Ama hemen her liderin yaşadığı duygunun aynısını Çebi’nin yaşaması kaçınılmazdır; Emanetçi bulmak. Nitekim bu yaşanır.
Rivayet o ki, seçim sonrası bazı kişiler Yamantürk’e giderek, “Başkanın talimatıyla silkelemek için seçimde karşı aday için çalışma yaptıklarını” söyler.
Yetmez, bu sırada Yamantürk’ün kulüpten ihracı için disiplin süreci başlatıldığı ekibin başında yönetimin içinden birinin bulunduğu bilgisi gelir. Yamantürk divan konuşması sırasında yönetim sıralarına dönüp bu ismi tam açıklayacakken yutkunur.
İkinci başkan Engin Baltacı imzasıyla kurullara yollanan, “yönetimin bilgisi ve onayı olmadan konuşmama ve açıklama yapmama” yazısı işin tuzu biberi olmuştur.
Tevfik Yamantürk’ün Beykoz’daki alt yapı arazisiyle ilgili attığı tweet gerilimi tırmandıran başka unsur oldu. Yönetim cephesi başarının Samet Aybaba’ya yüklendiğini belirtip, “Bizim çabalara ne oldu?” tepkisi gösterir.
Derken her divan toplantısı öncesinde olduğu gibi Yamantürk’ten buluşma talebi gelir. Ancak başkanın müsait vakti (!) olmaz bir türlü ve buluşamazlar. Yönetimden gelen ikinci başkanımız Engin Baltacı gelsin teklifini kabul eder Tevfik Yamantürk. Buluşulur ama görüşme pek iyi gitmez. Hatta ikili arasında yıllar öncesine dayanan dostluk ilişkisi biter.
Sonrasında Tevfik Yamantürk divan toplantısında arkadaşlarıyla mutabık kaldıkları konuşmayı bırakıp adeta Çebi ve yönetimi bombalar:
Başkanımız yardımcısını bana yolluyor ve ‘Sen başkana karşısın.’ diyor. Ben niye başkana karşı olayım? Başkana karşı olmak gibi bir niyetim olamaz ama düşündüğümü söylemekle mükellefim. Biz muhtar değiliz ki her yapılanı onaylayalım. Aklımıza yatmayan şeyler var. Üç yılda 5 antrenör değiştirdi bu takım. Bu aklıma yatmıyor. Kendi şirketlerimizde bu kadar sık yönetim değiştirmiyoruz. Biz yapsak, çalışanlarımız izin vermez. Kendi iş yerimizde yapmadığımızı bize emanet edilen yerde nasıl yapıyoruz? Ahmet Nur Çebi Bey’e ben kendisini anladığımı söyledim. Bu çatı altında olmasak eminim ki ne o benimle, ne de ben onunla arkadaşlık ya da komşuluk yapmak istemeyiz. Çok farklı dünyaların insanıyız. Ortaklık da istemeyiz, akrabalık da yapmak istemeyiz.
Ahmet Nur Çebi’nin açıklaması aynı sertlikle olmasa da ilişkilerin tamamen koptuğunu gösterdi:
İkinci başkanıyla beni arattıran Sayın Divan Kurulu Başkanı’mızın, kurullardan sorumlu yönetim kurulu üyem olan ikinci başkanımla konuşmasından neden rahatsız olduğunu anlamış değilim. Sizin ikinci başkanınız beni aradığı zaman gereken saygı ve sevgiyi gösterdiğimi sanıyorum. Çok garip bir divan kurulu toplantısı oldu. Sayın başkan benden yaşça büyük olduğu için biraz kendimi frenleme ihtiyacı duyuyorum. Konuşulanlar çok ağırdı. Neden bunu yaptığını bilmiyorum. İkinci başkanım iki kere yanına gitti. ‘O benim aile dostum, müsaade edin ben gideyim konuşayım.’ dedi. Yapılan konuşmaları buralarda anlatmanın Beşiktaş’a faydası yok. Beşiktaşlıların Beşiktaş’a maddi ve manevi destek vermekten başka, korumaktan başka asli görevi yok. Ancak manevi anlamda şahsi tavırlar koyarak kavga ederek bir yere varamayız. ‘Bu seneyi birlik beraberlik yılı yapalım.’ dedim ama maalesef şu ana kadar yürümedi. Ben kimseyle ortaklık yapmayı, komşu olmayı düşünmüyorum. Bu abes kelimeleri şiddetle kınıyorum.
Kriz bu saatten sonra çözülür mü bilmem ama yaşananların Beşiktaş camiasını mutsuz ettiği bir gerçek. Haaaaa bu anlattıklarımın eksiği var ama fazlası yok. Onu bilin isterim. Taraflar eminim bir süre sessiz kalmayı seçeceklerdir. Belki sessizlik sonrası öfkeler yatışır, “laf taşıyıcılara” malzeme verilmez yeniden buluşulur.
